Gasketelwet en VVE’s
Ondanks de goede intenties van de overheid, blijkt de nieuwe Gasketelwet (Co-Keur) een ware nachtmerrie te zijn voor installateurs die met een Verenigingen van Eigenaren (VVE’s) te maken krijgt. Deze wetgeving, die sinds 1 april 2023 van kracht is, heeft niet alleen geleid tot een administratieve rompslomp en onnodige kosten, voor particulieren maar ook tot hoofdpijnsdossiers voor de VVE’s.
Voor installateurs is de nieuwe wet een flinke uitdaging. Ervaren professionals worden gedwongen tot dure certificering, terwijl de meerwaarde hiervan door kenners in twijfel wordt getrokken. Daarnaast brengt de wetgeving veel meer en soms onnodig werk met zich mee, wat leidt tot aanzienlijk hogere prijzen voor installatie en onderhoud. Tot slot zijn er veel professionals, in de al dun bezaaide wereld van de installateurs en loodgieters, die door deze nieuwe wet- en regelgeving zijn gestopt. Mede hierdoor en door de hogere kosten wordt onderhoudt en installatie steeds vaker op de lange baan geschoven. En dat is nou net wat je niet wil.
“Als vakman zit je vast niet te wachten op al het administratieve werk dat de Gasketelwet met zich meebrengt. Toch moeten we er wel aan voldoen, ongeacht hoeveel ervaring we hebben. Het is een regelrechte adempauze voor veel bedrijven.”
Maar het echte drama begint pas wanneer VVE’s in het spel komen. De nieuwe wetgeving heeft namelijk verstrekkende gevolgen voor verenigingen van eigenaren en individuele woningbezitters in appartementencomplexen.
Volgens de wet zijn VVE’s verantwoordelijk voor de “veiligheid van collectieve rookgasafvoeren in woongebouwen”. Echter, blijkt dat veel VVE’s zich hier nog niet van bewust zijn en daardoor behoorlijk tegenwerken. Zodra er kritische vragen gesteld worden via de bewoners aan de VVE, geven VVE niet thuis of foutieve informatie.
“VVE’s lijken vaak niet te beseffen wat hun verantwoordelijkheden zijn. Wanneer in de praktijk de installateur de VVE wijst op de risico’s, trekken ze zich terug en schuiven ze de verantwoordelijkheid af op de individuele bewoners.”
Het probleem zit hem in de gescheiden verantwoordelijkheden tussen de VVE en de individuele eigenaar-bewoners. Terwijl de VVE verantwoordelijk is voor de collectieve rookgasafvoer, zijn de bewoners verantwoordelijk voor hun eigen cv-ketel. Dit leidt tot veel discussie en onduidelijkheid.
Een installateur begrijpt we wel dat deze gescheiden verantwoordelijkheid een complicerende factor is, maar daar trekt daar we wel de grens. VVE’s dienen wel hun verantwoordelijkheid te nemen, samen met de bewoners.
De wet- en regelgeving is simpel. De VVE is en blijft verantwoordelijk voor de veiligheid van de collectieve rookgasafvoeren van de woongebouwen. Het is belangrijk dat zij deze verantwoordingen nemen en de bewoners voorzien van voldoende informatie waaruit blijkt hoe het rook-afvoersysteem in elkaar zit en bewijs dat deze geinspecteerd en veilig is.
Want als een bewoner zijn cv-ketel vervangt, kan dat gevolgen hebben voor de trek in het gezamenlijke rookgas afvoersysteem. Daarnaast is het van belang te weten of er sprake is van scheuren of corrosie. Om deze problemen te voorkomen, is het essentieel dat de VVE proactief onderhoudsmaatregelen neemt aan het collectieve rookgas afvoersysteem. Daarnaast is nauw samenwerken tussen VVE en individuele bewoners cruciaal, zodat wijzigingen aan cv-ketels tijdig worden afgestemd. Zo kan worden voorkomen dat er onverwachte problemen ontstaan met de collectieve rookgasafvoer, waar uiteindelijk alle bewoners de dupe van worden en gevaren voor de gezondheid kunnen opleveren.
Met de invoering van de Gasketelwet (Co-Keur) lijkt de overheid de goede intenties te hebben gehad, maar in de praktijk blijkt de wetgeving vooral voor problemen te zorgen. Installateurs worstelen met bureaucratie en worstelen net als de particulier met de hogere kosten, terwijl VVE’s zich vaak niet bewust zijn van hun verplichtingen. Hierdoor wordt nodig installatie en onderhoud uitgesteld. Het is duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel is om deze wet soepel te laten verlopen.
